Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2009

Another One Bites The Dust




Ένας λύκος φοράει μια προβιά και προσπαθεί να εισέλθει στο μαντρί . Όμως ο τσοπάνης του κοπαδιού με μια αρκετά αυξημένη οξυδέρκεια παρατηρεί το νέο μέλος της κοινότητας και προτρέπει το πιστό του τσοπανόσκυλο να το παρακολουθεί ώστε να δει που οφείλεται αυτή η ανασφάλεια που του δημιουργεί. Τελικά ο τσοπάνης είχε δίκιο και συνόδευσε έξω τον λύκο από το μαντρί , δεν περίμενε κάποια κουβέντα ή απολογία από τον λύκο αλλά θα επιθυμούσε μια έκπληξη γιατί μισούσε την προβλεψιμότητα του σαρκοβόρου αυτού όμως ο λύκος έφυγε δίχως να απολογηθεί για την προσπάθεια εισβολής στην ιδιοκτησία του βοσκού ή να αρθρώσει οποιαδήποτε λέξη. Η αντίδραση ήταν αναμενόμενη λόγω της φύσεως του ζώου, αλλά αυτό δεν εμπόδισε τον νεαρό να νιώσει μια μικρή απογοήτευση καθώς οι αρχικές κινήσεις του ζώου του είχαν προσδώσει μια ελαφρώς ξεχωριστή χροιά από τα υπόλοιπα του είδους του , οι οποίες αποδείχτηκαν μια ακόμη νεφέλη . Δεν τον ενόχλησε αρκετά , αντιθέτως έχει συνηθίσει την μοναχικότητα του και η συναναστροφή με τα υπόλοιπα πλάσματα του κοντινού δάσους αν και σπάνια ήταν μια συνήθεια για να ξεφεύγει από την μονοτονία.Επιπλέον ο λύκος αυτός δεν προξένησε μεγάλη ζημιά στο κοπάδι του. Ήθελε να δεί εάν υπάρχει κάποιος λύκος που να τον ε3επλήξει αλλά κανείς δεν το κατάφερε ως τώρα , για αυτό και αποφάσισε να κάταστρώσει ένα σχέδιο , να περικυκλώσει το κοπάδι του με παγίδες λύκων , με αυτόν τον τρόπο κανένας δεν θα μπορούσε να εισέλθει στο μικρό και πολύτιμο κοπάδι του και αν του μειώσει τον αριθμό, όπως είχε κάνει ένας πριν από δυο τρία χρόνια, και θα παρατηρήσει εάν υπάρχει κάποιος τόσο ικανός και ευφυής ώστε να καταφέρει να της αποφύγει επιτυχώς, εάν αυτό γίνει ποτέ.

ΥΓ Την αλληγορία ουδείς εμίσησε, εκτός από τον καθηγητή 

Πέμπτη 12 Φεβρουαρίου 2009

Interview with a Vampire




What is your current state of mind?

Without our dreams we are nothing and when we fail to achieve them we are worse than that.
What is your greatest fear?

My greatest fear is faillure in everything that I wish to achieve also that I may die and have done nothing worth remembering by the next generations.
What is the trait you most deplore in yourself?

My social ineptness although I must say that some choices that I made in the past do seem the least bit deploring .
What is the trait you most deplore in others?

Stupidity

 Which living person do you most admire?

Person? Well If I have to chose only one then i'll have to go with Joss Whedon . A relentless dreamer who always manages to deliver his dreams in any medium .
Which living person do you most despise?

One can only despise those who perform cruelties and atrocities against the weak , against people who cannot protect themselves against the malevolence of those beings . Stupidity in all its forms comes in second.


On what occasion do you lie?

Only when I have to.
What or who is the greatest love of your life?

Is there such a thing as love of one's life?
When and where were you happiest?

I honestly dunno when or even if I will ever feel the meaning of happiness.
Which talent would you most like to have?

Drawing so that I could draw my dreams.
If you could change one thing about yourself, what would it be?

A lot for I am a perfectionist who cannot be satisfied with pretty much anything no matter how good it is.
What do you consider your greatest achievement?

I donnot think that I have one.
If you were to die and come back as a person or thing, what do you think it would it be?

Someone born in a wealthy family , filled with privileges and talent . Would love to be the rebellious artist, the black ship for I deem that it would be much nicer and hippier to play that part in a high society setting.
What is your favorite occupation?

Writer, director, comic book artist for one gets the chance to depict ones thoughts in so many ways.
Who are your favorite writers?

Most of the books of the non comic type that I read are either historical or fiction and by fiction I mean the classics such as Oscar Wilde, William Shakespeare, Joseph Conrad . Although some modern writers are currently on my favorite list , writers such as Umberto Eco, J.R.R. Tolkien, C.S. Lewis, Douglas Adams and Frank Herbert. You might be surprised that I haven;t mentioned any historian or scientist in my list , that is because I tend to treat these books as textbooks or scientific documents for that matter .
Who is your favorite hero of fiction?

One may hold dear a hero or a character for a period of time because the hero's action or sufferings do tend to resemble his own so it usually makes him identify with him during that period . As for me , I do feel a bit like Vera the heroine from Oscar Wilde's play , a few weeks ago I was under the impression that Scrooge would fit me most in terms of loneliness and social ineptness.
Who are your heroes in real life?

People who tend to make others dream , idealists of a lost land whose only purpose was to enrich people's minds with extraordinary thoughts and take them aback with their creations. Deliver food for though in every occasion whilst not allowing anyone to censor their way of thinking or their own creations. Men like Joss Whedon, a younger George Lucas, Stephen Spielberg , David Fincher, Darren Aronofsky , J.R.R. Tolkien, C.S. Lewis, Oscar Wilde and many others which currently skip my thought.
What are your favorite names?

Σάββατο 7 Φεβρουαρίου 2009

Cos you are fools Children of The Revolution



Προτείνω μετά την Λυρική Σκηνή να καταληφθεί και το Μέγαρο Μουσικής. Για κανένα άλλο΄λόγω πέραν του οτι είναι πολυ πιο εστετ οίκισμα , βρίσκεται σε έναν κατεξοχή αριστοκρατικό δρόμο και έχει και περισσότερο πράσινο βρε παιδιά ! Είδατε τον καιρό τελευταία πόσο ευνοεί τα υπαίθρια πάρτυ, ξέρετε αυτά με τις ντόπες και τις φτηνές μπύρες....Έχει και καλύτερα καθισματάκια μέσα -έχω ακούσει οτι θερμαίνουν και τον πισινό.


Προσωπικά θεωρώ ντροπή να καταλαμβάνεται ένας χώρος ππου παράγει πολιτισμό ενώ κάλλιστα θα μπορούσαν να κατηλειφθούν άλλα κτήρια ή δρόμοι ώστε να πραγματοποιηθεί μια οποιαδήποτε διαμαρτυρία αλλά όχι και ένα κτίσμα στο οποίο αναπαράγονται καλιτεχνικά δημιουργήματα. 'Ισως να υπάρχουν κάποια σωστά αιτήματα αλλά ας αναρωτηθούμε πότε ο Βολφγκανγκ η ο Τζιουζέπε προχώρησαν σε αντίστοιχες κινήσεις; 'Ισως αυτό να υποδυκνείει κάτι; Ή μάλλον θα πρέπει να μας υποδεικνύει κάτι; Η ερώτηση είναι ρητορική και μη...

Τρίτη 3 Φεβρουαρίου 2009

How Gossip Girl Saved Xmas




..Or not, see the funny thing is when you do write a script is that you often succumb to writer's blocks and sometimes get really devastated over it . You fight it alone, no one can help you sit down and pass this obstacle and then you blame yourself for procrastinating whilst you could have written something else or even planed the shot of your first short film or video . And then Goddess gave gossip girl , the pompous teen drama that has captivated adolescents all over the world, few moments of this and off we go , leaving moments of idleness behind . One may look for inspiration in weird places and yet find out that they are the ones which offer him wholeheartedly the remedy to his sickness, a sickness that can be troublesome to anyone who wishes to be a bit productive and put his vision and dreams into words and images thus creating something meaningful , something called art. Or not.

Παρασκευή 23 Ιανουαρίου 2009

Sex and The City part 1



We do live in city, not very big according to European standards but still a city , and it can be lonely for some of us who are not overwhelmed by glorified mediocrity and insist on searching for something more. The weird thing is that we are not so anxious about putting our egos and hearts at the line , no matter how much infatuated we are with the opposite person. But how can someone new in our lives be seen as lab rat of all our previous sufferings and heartbreakings in the hands of other people? It shouldn't but that is a mistake that all of us succumb to , we pretend that everything is ok, that this new being has a personality of its own whilst we try to compare every single act to those that did hurt us in the past. We project our fears of possible endings and adulteries constantly therefor isolating our true natures and building a new facade to contain them all, we will not open this one so that we won't have to pick up the shards of our broken hearts from the floor.

Is this the righteous thing to do? No it is not for men -and women for that matter- tend to call their mistakes , experience and if they have learned anything from these memories then it should occur to them that all their emotional wounds derive from different persons , in different times and places , so by mixing them all up and applying the results into every new acquaintance not only they might draw themselves into some rather monstrously inaccurate conclusions , they would also make a villain out of an supposedly innocent human being. The question is why do we torture ourselves in this matter, why can't we just let ourselves experience what we feel if the other partner is also up to it, why do we put all these constraints ? Imagine romance being a florist shop , a cactus does not possess a smell, it is equipped with thorns and is rather unpleasant to one's eyes whilst a rose or even better a jasmine is perfect by all means, its perfume , its unique appearance makes someone not ever regret encountering it even in the most horrible circumstances. Both can be located at the florists, yet they are quite different . So are people , they fit in so many different categories yet all of us try to squeeze them inside the Cactaceae family , even though not all of them fit.


One can only guess that it is a subconscious need to isolate ourselves from any chance of future happiness by forbidding any trespassing in our inner selves. We do condemn ourselves to lives of full of misery so that in the end we can blame everyone else but us for not finding any happiness or not even living our lives to the fullest.


Τρίτη 13 Ιανουαρίου 2009

It's A Wonderful Life



Τα Χριστούγεννα έχουν περάσει ανεπιστρεπτί και πλέουμε στο άγνωστο πέλαγος του νέου έτους, όμως μιας και πριν λίγες μέρες η πόλη ζούσε σε εορταστικούς ρυθμούς (;) και καθότι περιπλανήθηκα αρκετά μέσα στους δρόμους της μου δημιουργήθηκε η εξής απορία : Γιατί κάποιος να περάσει την περίοδο των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς στην Αθήνα; Γιατί να επιλέξει την ελληνική πρωτεύουσα; Γιατί κάποιος να παραμείνει εδώ ενώ στην ίδια ήπειρο υπάρχουν πολύ πιο ατμοσφαιρικές και κατανυκτικές πόλεις όπως το Παρίσι, η Φλωρεντία, η Ρώμη, το Λονδίνο, το Εδιμβούργο ,η Βιέννη. Μπορεί η ατμόσφαιρα αυτής της πόλης να υπερνικήσει την ζεστασιά του Παρισίου και της Μονμάρτης ; Τον αιώνιο ρομαντισμό της Φλωρεντίας ή μήπως το αριστοκρατικό πνεύμα της Βιέννης; Όχι βέβαια , το μόνο που προσφέρει είναι έναν παρηκμιακό συνωστισμό σε κάθε δρόμο του κέντρου , ένας όχλος ο οποίος με την πρόφαση οτι θέλει αν αγοράσει Χριστουγεννιάτικα δώρα επισκέπτεται όλα τα μαγαζιά στη σειρά ή απλώς να κοιτάξει τις βιτρίνες, προκαλεί μια άκρως εκνευριστική συμφόρηση στους δρόμους του κέντρο καθιστώντας το παρόμοιο με παζάρια της Ανατολής δίχως την αίσθηση του ταξιδιού στο παρελθόν. Μοιάζουν ευτυχισμένοι σε αυτήν την μετριότητα, και γιατί να μην είναι; Επειδή εμείς και αναζητάμε μάταια την ευτυχία σε ανώτερα έννοιες όπως η δημιουργία κάποιου είδους τέχνης και στην κατανόηση εννοιών , αυτοί με τις απλοικότατες επιθυμίες τους είναι ευτυχισμένοι , ξέρετε τώρα μια καλή δουλειά , ένα καλό παιδί , κάνα ταξιδάκι που και που και έξω το Σαββατοκύριακο. Πόσοι από αυτούς που δεν συγκαταλέγονται στον μέσο όρο αυτής της χώρας ή είναι ικανοποιημένοι; Ο φιλμακερ έχει κρυφό απωθημένο την καθιέρωση στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, ο κομίστας την επιτυχημένη πολυετή συνεργασία πάλι με την μαμά Αμερική ή έστω την Γαλλία, ο μουσικός την διεθνή υστεροφημία , ο διανοούμενος την περιπλάνηση σε μέρη διανοητικού πλούτου κτλ. Δηλαδή η ευτυχία είναι μια πλατωνική ιδέα η οποία σε μια εκλεκτή μερίδα του πληθυσμού είναι ανέφικτη , και μια προδιαγεγραμμένη ζωή κυνηγώντας ένα όνειρο απατηλό, μια οπτασία , μιαν Ελένη όπως θα έλεγε και ο ποιητής.

Κυριακή 4 Ιανουαρίου 2009

xo xo , gossip girl



Why do people become infatuated with “ Gossip Girl”? Well the answer is so simple, because they will never live the life of an aristocrat's daughter or son, and possibly they will never possess so many riches as to experience such kind of treatments and luxuries as shown in the series. In fact they live through these well developed characters their dream lives -rich, beautiful, powerful, respected. No matter how well written or not the series is , they will continue to follow it for it provides a glorious fixation from their everyday lives and misery, glorious sex scandals for the sexually deprived mid-western teen, success and social acceptance for the average geek, a hot rich chick for the upcoming and talented artist. Everyone sees their uttermost dreams and wants come true during these 40 minutes and then they await patiently for another fixation , to escape from their cruel reality.