Τα Χριστούγεννα έχουν περάσει ανεπιστρεπτί και πλέουμε στο άγνωστο πέλαγος του νέου έτους, όμως μιας και πριν λίγες μέρες η πόλη ζούσε σε εορταστικούς ρυθμούς (;) και καθότι περιπλανήθηκα αρκετά μέσα στους δρόμους της μου δημιουργήθηκε η εξής απορία : Γιατί κάποιος να περάσει την περίοδο των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς στην Αθήνα; Γιατί να επιλέξει την ελληνική πρωτεύουσα; Γιατί κάποιος να παραμείνει εδώ ενώ στην ίδια ήπειρο υπάρχουν πολύ πιο ατμοσφαιρικές και κατανυκτικές πόλεις όπως το Παρίσι, η Φλωρεντία, η Ρώμη, το Λονδίνο, το Εδιμβούργο ,η Βιέννη. Μπορεί η ατμόσφαιρα αυτής της πόλης να υπερνικήσει την ζεστασιά του Παρισίου και της Μονμάρτης ; Τον αιώνιο ρομαντισμό της Φλωρεντίας ή μήπως το αριστοκρατικό πνεύμα της Βιέννης; Όχι βέβαια , το μόνο που προσφέρει είναι έναν παρηκμιακό συνωστισμό σε κάθε δρόμο του κέντρου , ένας όχλος ο οποίος με την πρόφαση οτι θέλει αν αγοράσει Χριστουγεννιάτικα δώρα επισκέπτεται όλα τα μαγαζιά στη σειρά ή απλώς να κοιτάξει τις βιτρίνες, προκαλεί μια άκρως εκνευριστική συμφόρηση στους δρόμους του κέντρο καθιστώντας το παρόμοιο με παζάρια της Ανατολής δίχως την αίσθηση του ταξιδιού στο παρελθόν. Μοιάζουν ευτυχισμένοι σε αυτήν την μετριότητα, και γιατί να μην είναι; Επειδή εμείς και αναζητάμε μάταια την ευτυχία σε ανώτερα έννοιες όπως η δημιουργία κάποιου είδους τέχνης και στην κατανόηση εννοιών , αυτοί με τις απλοικότατες επιθυμίες τους είναι ευτυχισμένοι , ξέρετε τώρα μια καλή δουλειά , ένα καλό παιδί , κάνα ταξιδάκι που και που και έξω το Σαββατοκύριακο. Πόσοι από αυτούς που δεν συγκαταλέγονται στον μέσο όρο αυτής της χώρας ή είναι ικανοποιημένοι; Ο φιλμακερ έχει κρυφό απωθημένο την καθιέρωση στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, ο κομίστας την επιτυχημένη πολυετή συνεργασία πάλι με την μαμά Αμερική ή έστω την Γαλλία, ο μουσικός την διεθνή υστεροφημία , ο διανοούμενος την περιπλάνηση σε μέρη διανοητικού πλούτου κτλ. Δηλαδή η ευτυχία είναι μια πλατωνική ιδέα η οποία σε μια εκλεκτή μερίδα του πληθυσμού είναι ανέφικτη , και μια προδιαγεγραμμένη ζωή κυνηγώντας ένα όνειρο απατηλό, μια οπτασία , μιαν Ελένη όπως θα έλεγε και ο ποιητής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου