Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2008

Being John Malcovitz



Δεν μπορώ να κατανοήσω τους ανθρώπους. Δεν μπορώ να κατανοήσω τι τους ωθεί στις πράξεις τους . Το αστείο είναι οτι γράφω διάφορες ιστορίες και μέσω αυτών προσπαθώ να κατανοήσω την ανθρώπινη φύση όσο μπορώ καλύτερα , κάτι που είναι κάθε άλλο παρά εύκολο διότι όσο καιρό και αν ασκείς το επάγγελμα του παρατηρητή λόγω της αδυναμίας σου να συνάψεις σχέσεις με γερά θεμέλια. Οι άνθρωποι είναι και θα παραμένουν ένα μεγάλο ερωτηματικό , η κάθε τους πράξη αντιστοιχεί και σε ένα διαφορετικό μοτίβο , μπορεί κάποιος να ενώσει τα μέρη του; ΄Η μήπως κρύβονται όλοι πίσω από άπειρα προσωπεία τα οποία αλλάζουν ανά δευτερόλεπτο ώστε να μην βρεθούν ευάλωτοι μπροστά στον οποιονδήποτε;


Αντιδρούν το ίδιο μπροστά σε κάποιον που δεν θα νοιαστεί περαιτέρω για αυτούς και απέναντι σε κάποιον που πραγματικά είναι διατεθειμένος να τους δώσει απλόχερα την φιλία του ; Η προσωπική μου άποψη είναι πως αυτό σπάνια συμβαίνει και ο λόγος είναι οτι ο κάθε ένας από εμάς έχει εμφυτεμένη μια θεωρία συνωμοσίας μέσα του. Και το όνομα αυτής είναι “ Όλοι θέλουν να με βλάψουν” . Δεν παίζει σημασία εάν ο άνθρωπος αυτός είναι ένας μεγιστάνας ή ο πιο φτωχός άνθρωπος του κόσμου , πάντα θα υπάρχει κάποιος να το επιδιώκει . Βέβαια υπάρχουν κάποιο οι οποίοι μπορούν να θέσουν σε έλεγχο αυτή την προσωπική τους παράνοια και να συνάψουν κάποιες καλύτερες σχέσεις με τους γύρω τους , άλλοι αφήνουν το ελεύθερο το τέρας αυτό και ωθούνται σε λάθος αποφάσεις με αποτέλεσμα στο τέλος της ημέρας να κλείνονται σε ένα ολόενα και πιο στενό κλουβί . Το κλουβί αυτό δυσχεραίνει τις ικανότητες αντίληψης και όταν βρεθούν μπροστά σε μια νέα προοπτική υγιούς σχέσης τότε υποχωρούν προβάλλοντας ένα προσωπείο που δε συνάπτει με τα υπόλοιπα με αποτέλεσμα να απωθούν τον άλλο . Όλοι σχεδόν απομακρύνονται , λίγοι παραμένουν κοντά στον άνθρωπο αυτόν , γιατί πιθανότατα έχουν συνηθίσει σε αναλόγου τύπου συμπεριφορές , όχι γιατί το επιλέγουν συνειδητά.



Υπάρχουν και μερικές φορές όπου κάποιος συνηθισμένος στην συνεχή απόρριψη βρεθεί σε ένα υγιές περιβάλλον δεν θα ξέρει πως να αντιδράσει , δίνοντας χώρο σε παρανοϊκές σκέψεις που οδηγούν σε λάθος επιλογές. Εάν προτίθεται να μάθει μέσα από τα λάθη του και τις ατοπίες του είναι ένα στοίχημα το οποίο θα πρέπει αν κερδίσει με τον εαυτό του . Ένα στοίχημα που είναι προδιατεθειμένο να χαθεί κάποια στιγμή με καταστροφικές συνέπειες για τους δυο , ίσως και τον θάνατο ενός εκ του ζευγαριού. Με τον όρο θάνατο δεν απευθύνομαι μονάχα στον σωματικό θάνατο αλλά και στην ψυχική νέκρωση.




Το παραπάνω είναι ένα μείγμα ιδεών και μιας μικρής ψευτό- ανάλυσης για μια μελλοντική ιστορία , δίχως να αποκλείει αναφορές σε τωρινά πράγματα και καταστάσεις ( Αγαπητή Cordy επιθυμώ με όλη μου τη καρδιά τόσο εγώ όσο και οι υπόλοιποι να κάνουμε λάθος όσον αφορά το ποιόν σου αλλά και τις προθέσεις σου)

Δεν υπάρχουν σχόλια: