Aυτή τη στιγμή βρισκόμαστε στο κρεβάτι με την Tίνα (από το Σταματίνα ,παρακαλώ πολύ) Φει , ίσως την πιο αγαπημένη μου δημιουργό μαζί με την Σοφία Κόπολα (της γνωστής οικογενείας) . Για την λεγόμενη σοφιστικειτεντ αριστερών -δηλαδή Δημοκρατικών πεποιθήσεων- Αμερικανίδα η Φευ αποτελεί πρότυπο , με τα κοκάλινα γυαλάκια της , την μη συμβατική επιλογή της στο ντύσιμο , με το αστείρευτο και απίστευτα του δε ποιντ και πνευματώδες χιούμορ της , βέβαια αυτό το κοινό δεν είναι το κατεξοχήν δικό της διότι έχει ιδιαίτερη απήχηση σε δυο -όχι απαραίτητα διαφορετικές ομάδες, τις απανταχού geek girls αλλά και (άκουσον , άκουσον) τις λεσβίες.
Η περίπτωση της Φει είναι ιδιάζουσα, καθότι έχει γίνει διάσημη τόσο για την κωμική γραφή της -και με τον όρο κωμική γραφή εννοώ τόσο τα σκετς του Saturday Night Live,στο οποίο διετέλεσε head writer , όσο και τα σενάρια του 30 Rock και Mean Girls όσο και για το γεγονός οτι είναι μια ολοκληρωμένη κωμικός και καλή ηθοποιός. Διαχωρίζω τη μια ιδιότητα καθότι η ικανότητα να κάνεις κάποιος καλή stand up comedy δεν συνάπτει άμεσα με την επιτυχή διεκπεραίωση ενός δραματικού ρόλου . Οι διάλογοι της είναι πανέξυπνοι και μπορούν να περιέχουν έμμεσα σχόλια για καίρια ζητήματα ενώ παράλληλα συνδυάζουν αυτό το geekiness που διέπει συνολικά την Φευ. Στο 30 Rock την βλέπουμε να δημιουργεί μια μίνι παραλλαγή του εαυτού της όταν βρίσκονταν στο SNL , παρωδώντας τα παρασκήνια μιας τόσο διάσημης εκπομπής όσο και τις διαπροσωπικές σχέσεις υπαλλήλων του καναλιού ,το οποίο κανάλι είναι το NBC -δεν έχει δημιουργήσει κάποιο φανταστικό κανάλι για να μη θίξει πρόσωπα και καταστάσεις. Στην σάτιρα της περιλαμβάνει και προσωπικές τις εμπειρίες τις οποίες προσδίδει ως ιδιώματα, χαρίσματα και αναμνήσεις στην βασική της ηρωίδα , την Λιζ Λεμον , από το γεγονός οτι της αρέσει το φαγητό μέχρι την ηλικία που έκανε πρώτη φορά σεξ (25) .
Προσωπικά την θεωρώ ως την νέα Αμέρικαν Μπιουτι , αν και σίγουρα δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως πιν απ γκερλ , μια Μπιουτι η οποία έχει απήχηση στο κοινό που πρέπει να έχει και αποδοχή πολύ πριν τον θάνατο της. Όταν πρωτοάκουσα για την Τινα Φευ ήμουν αρκετά δύσπιστη για την παρουσία οποιουδήποτε είδους ταλέντου καθότι τα άτομα που την είχαν αναφέρει ήταν αρκετά ως πολύ αναξιόπιστα ( πως μπορείς να πάρεις στα σοβαρά την γνώμη κάποιου που βλεπει L Word) , βέβαια η αναφορά της από τον Joss Whedon δεν είχε βελτιώσει την κατάσταση , μέχρι που έπεσα κατα τύχη πάνω σε ένα κωμικό σκετσάκι του SNL με την Σαρα Πεηλιν την οποία υποδυόνταν η Φευ και την Χίλαρι Κλίντον την οποία μιμούνταν η Εημι Ποελερ . Περιττό να πω οτι μου έκανε τρομερή εντύπωση και από εκείνη τη στιγμή ξεκίνησε μια διαδρομή εύρεσης όσων περισσότερων πηγών σχετικά με εκείνη και το έργο της , κάνοντας με να αναρωτηθώ γιατί δεν είχα μπει στον κόπο τόσο καιρό να ερευνήσω προς τι ο ντώρος και η φασαρία. Ομολογουμένως είναι η πρώτη φορά που διαψεύδομαι τόσο πολύ σε κάτι που είχα τόσες αντιρρήσεις εξ αρχής , αυτό και το Υ: The Last Man . Κλείνοντας θα δανειστώ μια φράση από κάποιον : “ Σηκωθείτε τώρα από κρεβάτια, καναπέδες, καρέκλες , ντιβάνια και δείτε οτιδήποτε έχει γράψει, παράγει, παίξει η Τινα Φευ “ . Κυριολεκτώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου